J04: จากตอน "พ่อลูกอ่อน" ของสนพ. ผดุงศึกษา
ช่วยขบร่วมขันโดย: Webmaster(00001)
เกริ่นเรื่อง: ในคืนวันแต่งงานของดิเรกกับประภา ทั้งสองนั่งรอญาติผู้ใหญ่มารดน้ำสังข์ แต่อยู่ๆ ดิเรกก็เกิดร้อนใจขึ้นมา


.....สามเกลอหัวเราะครืน เจ้าบ่าวลุกขึ้นยงโย่ยงหยก เอื้อมมือเขี่ยวสะเอวเจ้าคุณปัจจนึกฯ พอท่านเหลียวหน้ามา ดิเรกก็กระพุ่มมือไหว้แล้วยิ้มแห้งๆ

"คุณพ่อครับ แฮ่ะ-แฮ่ะ- เป็นส่งตัวเจ้าสาวให้ผมหรือยัง"

เจ้าคุณปัจจนึกฯ อ้าปากหวอทำตาปริบๆ สามเกลอหัวเราะลั่นห้อง ท่านเจ้าคุณแทบจะเอาหัวชนผนังตึกให้ตายเสียรู้แล้วรู้รอด ประภาอายจนหน้าแดง

"โอย" เจ้าคุณคราง "ดิเรก-นายดิเรกจ๋า อย่างไรลูกสาวฉันก็ต้องเป็นของแกวันยังค่ำ อย่าร้อนรนนักเลยอ้ายควาย โธ่-แกรู้ไหมว่าฤกษ์ส่งตัวเจ้าสาวน่ะ เวลาหนึ่งนาฬิกาสิบห้านาที "

นายแพทย์ณรงค์ฤทธิ์ทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้

"หนึ่งนาฬิกาสิบห้านาที โอ-ฝรั่งเป็นนอนคอยแย่"

อาเสี่ยผลักหน้าดิเรกเต็มแรง

"นอนจิ้มพริกกับเกลือไปพลางๆ เถอะเว้ย" พูดจบกิมหงวนก็หัวเราะ "แกจะเร่งเร้าส่งตัวเจ้าสาวไปทำไมกัน"

ดิเรกยิ้มแห้งๆ.....