|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เฮฮากับสามเกลอ |
...นายพลดิเรกยกมือขวาวางลงบนบ่านิกรแล้วถามว่า
"แกรู้สึกกลัวมันบ้างไหมวะ"
นิกรเคี้ยวถั่วลิสงพลางพูดพลาง
"ทำไมจะต้องกลัว มนุษย์น่ะเฉลียวฉลาดและกล้าหาญกว่าสัตว์ทุกชนิด กันไม่เคยกลัวเสือหรือช้างเลย แต่ถ้างูล่ะก้อ กันยอมรับว่ากันเกลียดและขยะแขยงมันที่สุด ใจจริงแล้วไม่กลัว"
"ถ้ายังงั้นแกก็สู้ลูกชายแกไม่ได้ อ้ายนพจับงูได้ทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นงูเห่าหรือจงอาง"
พ.อ.นิกรเลื่อนตัวเข้าไปชิดกรงเสือ คุณหญิงวาดร้องลั่นด้วยความเป็นห่วงหลานชายของท่าน
"ถอยออกมาอ้ายกร ประเดี๋ยวมันเอามือล้วงออกมาตะปบหน้าตาแกแหกเท่านั้น แน่ะ ว่าแล้วยังไม่เชื่อ ประเดี๋ยวแม่ด่ายับไปเลยพับผ่า อ้ายนี่มันจะบ้าก็ไม่บ้านะ ดูซิแหกหูแหกตาล้อเสือ"
นิกรก้มหน้าเข้าไปเกือบชิดกรง ทำปากเบี้ยวนัยน์ตาโปนล้อเสือ คราวนี้อ้ายลายพาดกลอนยิ้มให้เขา ทำให้ทุกคนหัวเราะขึ้นพร้อมๆ กัน นิกรยืดตัวขึ้นหันมามองดูคุณหญิงวาดอย่างภาคภูมิใจ....
All contents in this web site are intended for private use and educational purpose only. Our main objectives are to promote SamGler to cyberspace surfers and to memorize Por Intalapalit, one of the greatest writers in Thai fiction history.