ขอตั้งกระทู้นี้ผ่านไปยังคุณปริญญา อินทรปาลิต ผู้เขียน "อาคันตุกะต่างมิติ" และขอความเห็นจากสมาชิกทุกท่าน ว่าเห็นด้วยหรือไม่อย่างไร ผมอ่านสามเกลอฉบับหลานปู่แล้ว สังเกตว่าคุณปริญญาตั้งใจใช้สำนวนของคุณ ป. อินทรปาลิต มากเกินไป จนหลาย ๆ ตอนดูไม่กลมกลืน (เพราะคุณปริญญาฝืนความเป็นตัวของตัวเอง) ไหน ๆ ก็จะสืบสานงานประพันธ์ของคุณปู่แล้ว ก็ควรใช้สำนวนของตัวเองครับ ผมเชื่อว่าคนอ่านอยากอ่านสามเกลอเรื่องใหม่ ด้วยสำนวนใหม่ตามแนวถนัดของผู้เขียน มากกว่าอ่านสำนวนที่ดูเหมือนเจตนาลอกแบบมาจากคุณปู่

แนะนำด้วยเจตนาดีครับ หวังว่าคุณปริญญาคงเข้าใจ และขอให้สมาชิกโปรดช่วยกันพิจารณาออกความเห็นด้วย

ผมว่าตรงนี้ต้องแล้วแต่คุณปริญญาครับ ว่าจุดประสงค์ในการเขียนสามเกลอฉบับนี้ เป็นเช่นไร ถ้าเป็นเคสว่า หลังจากคุณป.ล่วงลับไปแล้ว สามเกลอก็ถึงแก่กาลอวสานไปสำหรับตอนใหม่ๆ จะเหลือก็พียงตอนที่คุณป.เขียนเอาไว้สมัยยังมีชีวิตอยู่
ซึ่งผมคิดว่าแฟนๆสามเกลอ หลายๆคน รวมถึงผมเองบางครั้งก็อาจจะมีความคิดว่า เออ!ถ้า สามเกลอยังโลดแล่นอยู่จนถึงตอนนี้ เค้าจะมี reaction กับสภาพสังคมในปัจจุบันอย่างไร
ซึ่งงานเขียนชิ้นนี้ของคุณปริญญาก็เข้ามา เติมเต็มส่วนที่ขาดหายของจินตนาการ ของแฟนๆสามเกลอทุกคน ในการที่นำสามเกลอกลับมาผจญภัยในโลกปัจจุบัน
ถ้าเป็นด้วยวัตุประสงค์เช่นนี้ และคุณปริญญามุ่งหวังเพียงนำสามเกลอกลับมาพบผู้อ่านเป็นระยะสั้นๆ อยางที่บอกว่าแค่เติมเต็มฝันของเราๆ ตรงนี้ก็ไม่ถือว่าเสียหายอะไรมากครับ กับสำนวนการเขียนที่คล้ายคลึงกับของคุณป.
แต่ถ้าคุณปริญญามุ่งหวังจะเขียนงานชิ้นนี้ไปเรื่อยๆ เหมือนกับที่คุณป.เขียนสามเกลอ ก็คงจะปฎิเสฐการเปรียบเทียบสำนวนการเขียนกับต้นฉบับ จากแฟนๆสามเกลอ ไม่ได้
ส่วนตัวผมเองก็รู้สึกว่า ถ้าคุณปริญญาจะเขียนสามเกลอ ก็คงต้องออกมาลักษณะนี้หละครับ ถ้าเขียนในสไตล์อื่น ก็คงไม่ใช่สามเกลอ
จริงๆ ผมว่างานชิ้นนี้ก็จัดว่าดีเลยนะครับ อ่านสนุก ได้อารมณ์ของสามเกลอดั้งเดิม แม้จะมีบางจุดที่เคยเขียนถึงไปแล้วในกระทู้ก่อนว่า พยายามจะใส่มุขประจำตัวสามเกลอลงไปในตอนเดียวกันนี้ มากไปนิด แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรที่จะเอามาตำหนิ
ส่วนของที่เพื่อนๆ แย้งเรื่องของอายุตัวละคร ผมไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่ครับ เพราะสมัยที่คุณป.ยังมีชีวิตอยู่ แกก็ปรับเปลี่ยนอายุของตัวละคร เป็นประจำตามสถานการณ์อยู่แล้ว และถ้าจะหาข้อผิดพลาดกันจริงๆ ก็เยอะแยะละครับ ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อในเรื่องผีของพล กับดิเรก ซึ่งเมื่อเริ่มตอนที่มีเรื่องราวเกี่ยวข้องกับผีสาง พล กับดิเรก จะเป็น 2 คนที่ไม่เชื่อถือ และไม่กลัวผีทุกครั้ง ถึงตอนจบจะได้พบกับผีจริงๆ จนเชื่อแล้วก็ตาม แต่เมื่อเริ่มตอนใหม่ ตัวละคร 2 ตัวนี้ก็จะกลับมาไม่เชื่อ และไม่กลัวทุกครั้ง
นี่เป็นตัวอย่างเดียวนะครับ ยังไม่รวมการที่กิมหงวนบางทีก็เล่นบอลเก่ง บางทีก็เล่นไม่เป็น และอีกหลายๆ เรื่อง ซึ่งผมเชื่อว่าแฟนๆสามเกลอทุกคน ไม่เคยซีเรียสกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

แล้วถ้าเป็นการสร้างตัวละครใหม่หล่ะ อย่างเช่นเอาหลานของพล นิกร กิมหงวน มาเป็นตัวเอก เหมือนตอนที่คุณป. สร้างพนัส นพ สำนึก ดำรง แล้วก็ใช้สำนวนของคุณปริญญาเอง แต่อาศัยลักษณะเค้าโครงเรื่องเดิม น่าจะทำให้รู้สึกเหมือนว่าสามเกลอไม่ตายแต่มีการเจริญเติบโตมาจนรุ่นหลานอะไรทำนองนี้

น่านแหละครับ ผมก็ให้ความเห็นไว้ยังงั้นเหมือนกันในกระทู้ก่อนๆ แต่ผมว่าก็ลำบาก เพราะจากตอนสู่อนาคต คุณ ป. ท่านให้แต่ละครัวแตกสานซ่านเซ็นไปหมดแล้ว ลูกของพนัสก็เป็นผู้หญิง คงจะรวมตัวลำบาก ยังไงๆ ก็ให้คุณปริญญาว่าไปก่อนล่ะครับ แล้วคอยสนับสนุนก็แล้วกัน

พึ่งได้อ่านวันนี้เอง ก็ดีนะ อ่านไปอ่านมาลืมไปเลยคิดว่าเป็นคุณ ป. เขียนเสียอีก สนุกมากครับ