สวัสดีครับ ผมมีเรื่องขอแรงชาวสามเกลอหน่อยครับ คือตอนนี้ผมมีความคืดที่อยากจะลองเขียนหนังสือ ผมถนัดด้านประวัติศาสตร์ สังคม วัฒธรรม อาศัยว่าเป็นโรคติดหนังสือเรื้อรังครับ แต่ไม่เคยเขียนครับ อยากลองเขียนบทความที่เกี่ยวกับเรื่องที่ถนัด หรือนิยายย้อนยุคแต่ ผมเริ่มไม่เป็นน่ะครับ เลยอยากขอแรงผู้มีควาทรู้ทางภาษาหน่อยครับ ช่วยแนะนำการเริ่มต้นหน่อยครับ และถ้ามีผลงานออกมาแล้วขอแรงแฟนนานุแฟนช่วยอ่านและแนะนำด้วยนะครับ จักขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
ท้ายนี้ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตรและพระบารมีของล้นเกล้าล้นกระหม่อมทุกพระองค์จงดลบันดาลให้แฟนนานุแฟนสามเกลอทุกท่านมีแต่ความสุขสวัสดี พระยาชำนาญการณรงค์

ได้สิครับผมก้อชอบเหมือนกันเรื่องที่คุณว่า แต่ไม่เก่งมากนักแค่ชอบอ่านหนะ และตอนนี้เล่น chat ก้อเปิดห้อง #หน้าประวัติศาสตร์ ด้วยนะครับ ว่าง ๆ ก้อไปช่วยกันเฝ้าหน่อยนะ เผื่อมีคนคอเดียวกัน ชอบเหมือนกันหน่ะ ครับ

คัดลอกจาก http://www.bangkokbiznews.com/jud/wan/index.html

"คู่มือนักเขียน


10 ขั้นตอนที่ควรรู้ก่อนก้าวเข้าหา บ.ก.บงกช"

นักเขียนมือใหม่ ใจร้อนหลายคนอยากเห็นผลงานรวมเล่มของตนเร็วไว จึงหันหน้าออกจากระบบเข้าหาหนังสือมือทำ เขียนเอง วาดภาพประกอบเอง เป็น บ.ก.เอง ลงทุนเอง และใช้มือทำเอง...ขอแค่ให้มีคนอ่านผลงานนอกจากตัวเองก็พอใจแล้ว

แต่นั่นก็ยังไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของจิตวิญญาณนักเขียน

สุขใดไหนจะเท่า...ได้เห็นผลงานของตัวเองเป็นรูปเล่มสวยงาม วางผงาดบนแผงหนังสือ

สุขใดไหนจะเท่า...ได้รับเช็คล่วงหน้า 3 เดือนค่าลิขสิทธิ์

ดังนั้นการที่สำนักพิมพ์ตกลงซื้อต้นฉบับของนักเขียนเพื่อตีพิมพ์เป็นหนังสือ จัดจำหน่ายอย่างเป็นระบบ จึงเป็นฝันที่ยิ่งใหญ่ของนัก (เริ่ม) เขียนทุกคน

แล้วจะเริ่มต้นอย่างไรล่ะ?

เป็นคำถามที่นัก (เริ่ม) เขียนทุกคนไขว่คว้าหาคำตอบ

เรามีให้คุณแล้ว

เราไม่ได้รับประกันว่าหากคุณทำตามแล้วต้นฉบับของคุณจะกลายเป็นหนังสือ แต่ทั้งหมดนี้เป็นขั้นตอนที่ บ.ก.ทุกคนคาดหวังจากคุณก่อนที่ต้นฉบับของคุณจะมากองแอ้งแม้งบนโต๊ะทำงานของเขา

1.เขียนหนังสือ

หากคุณยังไม่ได้เขียนหนังสือสักเล่ม นี่ก็ไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาถามว่าทำอย่างไรเรื่องของคุณจึงจะได้รับการตีพิมพ์ บ.ก.สนใจแต่ผลงานไม่ใช่แค่ความคิด บ.ก.ต้องการความมั่นใจว่าคุณมีทักษะในการเขียน มีความอดทน และมีวินัยที่จะเขียนหนังสือสักเล่มหนึ่งจนเสร็จสมบูรณ์

2.นิยามกลุ่มเป้าหมายของคุณ

หนังสือของคุณเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ใครคือกลุ่มที่คุณต้องการให้อ่าน นี่คือคำถามที่ บ.ก.จะถาม การตอบคำถามเหล่านี้ได้จะช่วยให้คุณเลือกสำนักพิมพ์ที่เหมาะสมได้ หากหนังสือของคุณเป็นนวนิยายก็ต้องตอบให้ได้ว่ามันจัดอยู่แนวไหน

3.สำรวจตลาด

สิ่งที่แย่ที่สุดคือการโทรศัพท์ไปหา บ.ก.สักคนแล้วถามว่าเขาสนใจหนังสือของคุณไหม คุณต้องสำรวจดูว่ามีสำนักพิมพ์ไหนบ้างที่พิมพ์หนังสือแนวเดียวกับที่คุณเขียน เดินสำรวจตามร้านขายหนังสือ จดรายชื่อสำนักพิมพ์ที่น่าจะเข้าได้ดีกับหนังสือของคุณ เช่น หากคุณเขียนวรรณกรรมเยาวชน แน่ล่ะ คุณต้องตรงไปเสนอเรื่องให้ บ.ก.ที่สำนักพิมพ์ผีเสื้อ เป็นต้น

4.ทำการบ้านของคุณ

ค้นหาสำนักพิมพ์ที่เชื่อถือได้ในวงการ ที่นั่นคุณจะได้พบที่อยู่ของสำนักพิมพ์ หรือ บ.ก.ที่คุณต้องการติดต่อด้วย

5.เตรียมต้นฉบับ

ทุกวันนี้ บ.ก.ส่วนใหญ่จะไม่เหลียวแลต้นฉบับที่ขาดการตระเตรียมมาอย่างมืออาชีพ ควรพิมพ์ผลงานด้วยกระดาษสีขาวหน้าเดียว หากเป็นลายมือควรเขียนด้วยลายมือที่อ่านง่าย และเว้น 2 บรรทัด

6.ส่งต้นฉบับ

ต้นฉบับหนาปึกอาจเย็บเล่มให้เรียบร้อยหรือติดตัวหนีบให้แน่นหนา จ่าหน้าซองให้ถูกต้องว่าจะส่งให้ใครอ่าน ปิดผนึกให้แน่น แต่อย่าให้ถึงขนาด บ.ก.ต้องเสียเวลา 20 นาทีเพื่อแกะซอง

7.แนบแสตมป์ด้วย

หากคุณต้องการทราบผลการพิจารณาอย่างรวดเร็ว ให้แนบไปรษณียบัตรจ่าที่อยู่ตัวเองไปด้วย บ.ก.ที่ไหนๆ ก็ไม่ใจจืดใจดำทำเมินเฉยกับคุณหรอก หากคุณเตรียมพร้อมให้เขาถึงขนาดนี้ และถ้าหากคุณต้องการให้เขาส่งต้นฉบับที่ถูกปฏิเสธคืนละก็ คุณต้องแนบซองติดแสตมป์ไปด้วย

8.ตั้งหน้าตั้งตารอ

อาจใช้เวลาอย่างน้อย 2 เดือน หรือหลายๆ เดือนกว่าจะทราบชะตากรรมของผลงาน คุณอาจหว่านผลงานไปยังสำนักพิมพ์หลายแห่งเพื่อเพิ่มโอกาส

9.ก้มหน้าก้มตาเขียน

ขณะรอฟังผลพิจารณาของต้นฉบับชิ้นแรก รู้นะว่าคุณแสนจะกระวนกระวายใจแค่ไหน จงเริ่มต้นเขียนงานชิ้นต่อไป หรือเขียนงานชิ้นเล็กๆ ประเภท บทความหรือเรื่องสั้น ปกิณกะต่างๆ เพื่อฝึกฝีมือให้แกร่ง และเป็นการเสริมสร้างชื่อเสียง

10.อย่ายอมแพ้

หากต้นฉบับไม่ผ่านการพิจารณา จงเพียรพยายามต่อไป ลองส่งไปยังสำนักพิมพ์อื่นๆ ที่ยังไม่ได้ส่ง ของพรรค์นี้ต้องใช้เวลา และความพากเพียร

จงจำไว้ว่านักเขียนที่ประสบความสำเร็จคือนักเขียนผู้ไม่ยอมแพ้ !!!! ๐

********************

เป็นคอลัมน์ประจำที่เพิ่งออกอากาศไปราวสองครั้งนะคะ และคงมีต่อเนื่องไปอีก
หาอ่านได้จากเว็บ http://www.bangkokbiznews.com/
ของหนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันเสาร์ส่วนแยก"จุดประกายวรรณกรรม" คอลัมน์คู่มือนักเขียนค่ะ

คัดลอกจาก http://www.bangkokbiznews.com/jud/wan/20011001/page30.html
หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ ฉบับเสาร์ที่ ๒๙ กันยายน ๒๕๔๔ ส่วนจุดประกายวรรณกรรม
คอลัมน์คู่มือนักเขียน


สุดยอด 8 วิธีในการเริ่มต้นการเขียน

1. เริ่มต้นบันทึกความฝัน

บางส่วนของฉากที่ดีที่สุดหรือวรรคทองต่างๆ มักจะโผล่พรวดจากจิตไร้สำนึก

หากคุณมิใช่ประเภทที่ดีดตัวขึ้นมาอย่างกระฉับกระเฉงจากที่นอนเพื่อบันทึกความฝันที่พอจะจำได้ตอนกลางดึกแล้วล่ะก็

ขอแนะนำให้ซื้อเครื่องบันทึกเทปราคาถูกๆ ไว้ซักเครื่อง แล้วก็นอนเล่าฉากความฝันที่ยังคงประทับใจนั้นไว้อย่างสะลึมสะลือ

แต่แม้หากคุณมิอาจจดจำความฝันที่ผ่านพ้นมาได้แม้แต่สักนิด คุณอาจอาศัยข่าวหรือบทความจากหนังสือพิมพ์มาเป็นตัวกระตุ้นการแต่งเรื่องของคุณก็ได้ หรืออาจนำความฝันมาถักทอรวมกับชิ้นส่วนของเรื่องราวต่างๆ แล้วพัฒนามาเป็นโครงเรื่อง ตัวละคร หรือความคิดในการเขียนสารคดีก็ย่อมเป็นไปได้ทั้งนั้น

2. เขียนบันทึกประจำวัน

การเขียนบันทึกประจำวันเป็นหนึ่งในวิธีที่วิเศษที่สุดของการสู้รบกับอาการเขียนไม่ออก

อย่าเขียนอย่างเคร่งเครียดหรือเข้มงวดนัก อย่าลืมว่าไม่มีใครมาแอบอ่านอยู่ข้างหลังคุณหรอก เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องกังวลเรื่องไวยากรณ์ วรรคตอน หรือย่อหน้า

จงตั้งสติ สำรวจ ตรวจสอบและเขียนอย่างซื่อสัตย์เกี่ยวกับสิ่งที่คุณกำลังรู้สึกหรือมีประสบการณ์ ความโกรธ ความเศร้าเสียใจ ทำไมมันจึงเกิดขึ้น คุณไม่จำเป็นต้องกำหนดความยาวของบันทึก แต่ควรสัญญาไว้กับตัวเองว่าจะเขียนอย่างสม่ำเสมอ อาจจะทุกวัน ทุกๆ อาทิตย์ หรือทุกๆ เดือน

ขอเพียงให้ทำตามสัญญาละกัน !

นอกจากนี้การนั่งลงเขียนบันทึกประจำวัน ถือเป็นการวอร์มร่างกายก่อนการจะเขียนบทที่ 1 ได้เป็นอย่างดี !

3. หาซื้อตำราตั้งชื่อเด็ก

การซื้อตำราตั้งชื่อเด็กไว้สักเล่ม ไม่เพียงแต่จะช่วยให้คุณตั้งชื่อตัวละครได้เท่านั้น แต่ยังช่วยกระตุ้นจินตนาการได้อีกด้วย ในแต่ละสัปดาห์เลือกชื่อในตำรามาสักชื่อหรือสองชื่อ แล้วลองคิดว่าชื่อนั้นเป็นตัวละครตัวหนึ่ง อาศัยความประทับใจที่เกิดขึ้นเมื่อคุณเอ่ยหรือคิดถึงชื่อนั้นๆ เช่น คนที่ชื่อพิณทองควรมีหน้าตาอย่างไร มีนิสัยอย่างไร ใครเป็นพี่น้องของเธอ พี่น้องของเธอควรชื่ออะไรกันบ้าง หรือทำไมเธอจึงชื่อนี้ เป็นต้น

4. สร้างพลังการสังเกต

หากคุณไม่ใช่คนช่างสังเกต ก็จงหัดเป็นซะ เริ่มสำรวจ สืบค้นบุคลิกท่าทีของผู้คนในแต่ละวัน บันทึกอุปนิสัยต่างๆ ที่สามารถเอามาใช้กับตัวละครได้ ไม่เพียงเฉพาะผู้คนเท่านั้น ควรเก็บเกี่ยวจดจำสิ่งแวดล้อม เครื่องหมาย ตลอดจนสัญลักษณ์ต่างๆ ด้วย เพราะคนเรามักมีท่าทางต่างกันไปเมื่ออยู่ในสถานที่ที่ต่างกัน

คุณสามารถหลอกผู้อ่านให้เชื่อว่ามีเมืองสมมติเมืองนี้จริงๆ ด้วยการอาศัยข้อมูลการสังเกตที่บันทึกเอาไว้

5. ระดมความคิด

การระดมความคิดเป็นหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการบริหารเซลล์สมองให้ฝึกคิด ให้เวลา 5 นาที จดทุกคำที่ผุดขึ้นมาจากจิตใจ หรือพิมพ์ลงไปมากเท่าที่ทำได้ภายในเวลาที่กำหนด และอย่าหยุดเขียน

เมื่อเสร็จขั้นตอนแรกแล้ว ต่อไปให้เวลา 10 นาที อ่านแต่ละคำที่คุณเขียนลงไป เขียนคำแรกสุดที่ออกมาจากใจเมื่อคุณกลับไปอ่านตั้งแต่ตอนเริ่มต้น นึกถึงความประทับใจหรือความรู้สึกใดๆ ก็ตามที่คุณได้รับจากคำคำนี้ เมื่อเวลาหมด ลองศึกษาถ้อยคำเหล่านี้อีกครั้ง มันอาจเป็นแก่นเรื่องหรือตัวละครบ้างก็ได้

คุณอาจเล่นเกม " อะไรจะเกิดขึ้นถ้า" กับคำแต่ละคำ หรือจับคู่คำเหมือนเข้าด้วยกัน หรือจับคู่คำตรงข้าม มันอาจเป็นที่มาของโครงเรื่องหรือตัวละครก็ได้

6. ตัดๆ ให้ขาด !

ตัดภาพ รูปถ่าย พาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้คุณตะลึงหรือสะดุดใจ เก็บรวบรวมไว้ในกล่องและสุ่มหยิบขึ้นมา 5 ชิ้น นำมาปะติดปะต่อกันเป็นเรื่องราว ด้วยการถามตัวเองว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร และอย่างไร

7. ให้เวลาพักผ่อนหนึ่งวัน

สัก 1 วันใน 1 สัปดาห์ ให้เวลาตัวเองเขียนอะไรก็ได้เพื่อความสนุกสนาน

จงลืมกำหนดส่งงาน จดหมายส่งต้นฉบับ ฯ

จงนึกถึงแต่ความบันเทิง ฉวยปากกา กระดาษ ( งานนี้คอมพิวเตอร์ไม่เกี่ยว ) ทำจิตใจให้ว่างเปล่า ปลดปล่อยจินตนาการให้โลดแล่นไปอย่างเสรี เขียนอะไรลงไปก็ได้ โดยมีคุณเท่านั้นที่เป็นคนอ่านผลงานชิ้นนี้

ประเด็นสำคัญของข้อนี้ก็คือ การช่วยขจัดแรงกดดันจากการเขียน ปลดปล่อยตัวตนภายในให้เบิกบาน และเติบโตไปในพรมแดนการเขียนที่คุณปรารถนา

8. พักผ่อน ไม่ต้องเขียนแล้ว !

บางครั้งคนเราก็เรียนรู้ที่จะทำด้วยการไม่ทำ

เลือกสัก 1 วัน เพื่อพักผ่อน ไปเดินเล่น ช็อบปิ้ง นั่งสมาธิ ให้สมองได้ว่างและซ่อมแซมรอยหยักที่สึกกร่อน

ลองนึกถึงว่าตัวเองเป็นนักเขียนผู้ประสบความสำเร็จมีชื่อเสียง ได้รางวัลซีไรต์ นึกถึงความรู้สึกเมื่อเห็นเช็คค่าเรื่อง

ให้จิตใจของเราเล่นกลกับด้านบวกทั้งหลายแหล่

ได้เห็นและรู้สึกถึงความภาคภูมิใจ ความมั่นใจ และการมองโลกในแง่ดีของตนเอง

คุณเป็นนักเขียน และกำลังทำในสิ่งที่คุณรักอย่างจริง

เพราะมีหลากหลายวิธีในการสร้างแรงบันดาลใจในการเขียนจนถึงกับผลิตเป็นหนังสือได้เลย ทั้ง 8 ข้อนี้จึงเป็นเพียงบางส่วนที่คุณสามารถทำได้ทุกวัน เพื่อต่อเติมจินตนาการและเสริมผลงานสร้างสรรค์ บางข้อคุณอาจทำแล้วได้ผล ในขณะที่อีกหลายข้อเปล่าประโยชน์

แต่หากแม้มีสักความคิดหนึ่ง ช่วยให้คุณได้พบแนวทางในการเป็นนักเขียนอย่างที่คุณต้องการ สิ่งนั้นคือรางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับความพยายามในครั้งนี้๐

อ้างอิง :

EIGHT GREAT WAYS TO JUMP-START YOUR WRITING โดย BEV WALTON-PORTER

ขอบคุณครับสำหรับข้อแนะนำนะครับ แล้วผมจะนำไปปฎิบัติตามครับ แล้วถ้าผมจะเขียนเรื่องตัวเองในบอร์ดนี้จะเหมาะไหมครับ ผมไม่แน่ใจว่าจะเข้ากับเวบนี้เปล่า ถ้าไม่เหมาะช่วยแนะที่ลงด้วยครับ ขอบคุณครับ สวัสดี พระยาชำนาญการณรงค์