เจ้าเด็กชายตัวน้อยของเราเข้าไปหาแม่และส่งกระดาษให้ หลังจากแม่เช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนแล้ว เธอก็ก้มลงอ่าน
"ค่าตัดหญ้า 5.00 บาท
ค่าทำความสะอาดห้องของผมอาทิตย์นี้ 1.00 บาท
ค่าซื้อของให้แม่ 2.50 บาท
ค่าดูแลน้องชาย 2.50 บาท
ค่าเอาขยะไปทิ้ง 1.00 บาท
ค่าได้คะแนนดี 5.00 บาท
ค่าทำความสะอาดและกวาดสนาม 2.00 บาท
รวมค้างชำระ 19.00 บาท"
แม่มองลูกชายที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างคาดหวัง เธอหยิบปากกาขึ้นมา
พลิกกระดาษไปด้านหลังแล้วเขียน :
"เก้าเดือนที่แม่อุ้มท้องลูก ไม่คิดเงิน
เวลาที่แม่นั่งกับลูก พยาบาลลูก และ สวดมนต์ให้ลูก ไม่คิดเงิน
ค่าที่ลูกทำให้แม่เสียน้ำตาเป็นปี ๆ ไม่คิดเงิน
หลายคืนที่แม่มีแต่ความหวาดระแวงกับความกังวล ไม่คิดเงิน
ของเล่น อาหาร เสื้อผ้า และแม้แต่เช็ดน้ำมูกให้ ไม่คิดเงินหรอกจ้ะลูก
และเมื่อรวมทั้งหมดเข้าด้วยกันจะเป็นราคาเต็มของความรักที่แท้จริง ไม่คิดเงินเหมือนกันจ้ะ"
เมื่อลูกชายของเราอ่านสิ่งที่แม่เขียน น้ำตาหยดโต ๆ ก็ไหลออกมา เขาสบตาแม่และพูดว่า "แม่ครับ ผมรักแม่จริง ๆ นะครับ"
แล้วเขาก็เอาปากกาเขียนหนังสือตัวโตว่า " จ่ายหมดแล้ว" ธรรมดา แต่น่ารัก แล้วอยากตอบเพิ่มด้วยว่า "แม่จ่ายหมดแล้ว แต่ลูกทอนให้ยังไม่หมด"

น่ารักดีนะค่ะ อ่านแล้วทำให้นึกถึงคุณพ่อกะคุณแม่

เด็กไรเขี้ยวจัง

เคยอ่านจากหน้าไหนน้า???

อ๋อย อ่านกระทู้เรื่องน่ารักมาหยกๆก็น้ำตาคลอแล้ว คราวนี้น้ำตาไหลเลยค่ะ ดีนะที่ในร้านเน็ตมีคนน้อย นึกถึงตอนเข้าค่ายอบรมจริยธรรมที่ ร.ร.น่ะ พระอาจารย์ฉายวีดีโอภาพตอนแม่คลอดลูกให้ดู แบบไม่เซ็นเซอร์เลย น.ร.ร้องไห้กันทุกคนเลยค่ะ ก่อนเข้าค่าย หนูก็เคยทำให้แม่เสียใจและทะเลาะกับแม่บ่อยๆ หลังเข้าค่ายแล้วจึงกราบขอขมาแม่

What the great story !!

เคยอ่านแล้ว จากในนี้แหล่ะ......

ICQ : 9455234

กินใจมากครับ

อิอิ

อ่านแล้วรู้สึกสำนวน เหมือนงานของประภาส ชลศรานนท์ เลย อบอุ่นดี