ใครเคยเจอผีหรือประสบการณืใกล้เคียงมาเล่าให้ฟังกันมั่งดิ ตอนนี้อยู่คนเดียวดึกๆด้วย บรรยากาศชวนขนหัวลุกดีเหมือนกัน
ของเรานะ

ตอนที่อยู่หอพัก แถวนั้นเค้าลือกันว่าเจ้าที่แรงมาก มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เป็ฯช่วงสอบ เราก็อ่านหนังสือกันหน้าหอ กับเพื่อนๆหลายๆคน
อ่านไปอ่านมาจนถึงเที่ยงคืนก็ง่วงเลยขอตัวเข้าไปนอนในห้องแต่ก็นอนไม่หลับเพราะได้ยินเสียงเด็กวิ่งเล่นกันหน้าบ้านตรงที่เพื่อนๆอ่านหนังสืออยู่อ้ะ เราเลยออกไปโวยวายว่าเด็กที่ไหนมาเล่นกันนะ เพื่อนๆก็ทำหน้างงๆ ว่าเอาแล้วโดนแล้ว เราก็หน้าเสีย ขอร้องให้เพื่อนมานอนเป็นเพื่อนด้วย พอล้มตัวนอนหัวถึงหมอนนะคะ กลิ่นธูปฉุนกึกเข้าจมูกเลย

ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไรนะคะ แต่เจอเองล่ะก็ขนลุกเกรียวเลยยยย จะบอกให้

ดึกแล้วครับไม่คุยเรื่องผี บรรยากาศตอนนี้มันน่าวังเวง

ม่ายอาว นู๋กลัว....ไม่คุยเรื่องผีนะคะ....กลัวค่ะ....(- -)!!!....

อาโหล อาโหล คุณละม่อมเจ้าขา ตอนตอบกระทู้"คิดถึงใคร"ของคุณแอนน่ะ ผีหลอกเหรอ กลับไปดูสิ เห็นพูดไม่เป็นภาษาเลย...อิอิ

ไม่เอาๆ จะฟังเรื่องผีๆอ้ะ อยากฟังอ้ะๆ
เล่ามาน่าเดี๋ยวให้น้องโชคทำเสียงประกอบให้นะนะใครกะได้เล่าให้ฟังหน่อย

เอ ชักจะน่าสงสัยแฮะ
ไฉนคุณม่อมถึงอยากเกิดอาการกลัวหนอ
รึว่า...??? อิอิ

แหมก็ช่วงนี้ชีวิตมันแสนจะสงบสุขอ้ะคุณกวาง
อยากหาไรที่มันตื่นเต้นทำอ้ะ

เหตุเกิด ณ อพาร์ทเม้นทแห่งหนึ่ง
กำลังนอนเล่นดูทีวีเคลิ้มๆ จะหลับ ข้างเพื่อนที่อยู่ด้วยกันก็กำลังคุยโทรศัพท์อยู่อีกห้อง เราก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในห้อง จะลืมตาดูแต่หนังตาหนักมาก ลืมไม่ขึ้น ยกมือขยับตัวไม่ได้ รู้สึกว่าเสียงเท้าดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนประชิดเรา แล้วก็รู้สึกว่ามีคนเดินเหยียบผมเรา (ตอนนั้นผมยาว) แล้วก็เดินผ่านไป จะลืมตาก็ลืมไม่ขึ้น ขยับตัวไม่ได้ แต่หูก็ได้ยินเสียงเพื่อนคุยโทรศัพท์ตลอด พอขยับได้ก็ถามเพื่อนว่ามีใครมา เพื่อนบอกไม่มี แต่เราได้ยินเรื่องที่เพื่อนคุยแล้วก็เช็คกับเพื่อน ปรากฎว่าถูกหมดเลย ... เราไม่ได้หลับด้วย
เรื่องจริงนะ

บรึ๋ววววว...สะใจ



เอาอีกๆ

เรื่องมันผ่านมาหลายปีแล้วครับ เป็นช่วงก่อนเอ็นท์ ซึ่งบัดนี้ผมก็ปี4แล้ว แต่ยังจำได้ไม่มีลืมเลยครับ มีอยู่วันหนึ่งผมอ่านหนังสือเกือบ ๆ เที่ยงคืน ง่วงมากก็เลยปิดไฟนอน พอนอนได้สักพักก็รู้สึกตัวสะดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะรู้สึกได้ถึงมือมาจับ ๆ คลำ ๆที่คอ(วันนั้นผมถอดสร้อยพระออกด้วยเพราะตะขอมันจะใกล้จะขาดแล้ว ปกติจะใส่ตลอดไม่เคยถอดเลย) หะแรกก็นึกว่าแม่หรือว่าใครสักคนในบ้าน แต่แปลกที่มันปิดไฟมืดไปหมด ก็เลยชักเอะใจขึ้นมา อยากจะอ้าปากร้องแต่มันก็อ้าไม่ออก ขนลุกไปทั้งหัวเลยครับ แต่ในที่สุดผมกลัวมาก ๆ ก็เกิดบ้าขึ้นมาวูบหนึ่ง ตัดสินใจว่าเอาไงเอากัน ก็เลยยกมือขวาคว้าหมับไปที่"สิ่งนั้น" ในความมืดมันมองไม่เห็นครับ แต่สัมผัสได้แบบเต็ม ๆ ว่าเป็นข้อมือแหงม ๆ .....ไม่รู้ของใคร....แต่มันสะบัดแรงมาก ผมจับเอาไว้ไม่ไหว ก็เลยขว้างลงกับพื้น น่าแปลกที่ไม่มีเสียงอะไรดังขึ้นเลย ผมรีบเปิดไฟแต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติเลยครับ ขอรับรองครับว่าเป็นเรื่องจริง ไม่ได้ฝันไม่ได้โม้ครับ ตอนนี้คิดแล้วยังหวิว ๆ อยู่เลยครับ

มีอยู่วันหนึ่งลุงไปเที่ยวต่างจังหวัด..ดึกของคืนวันที่ไปถึงลุงล้มตัวลงนอน..ได้สักพัก..ลุงก้อได้ยินเสียง..กึก ๆ กัก ๆ นอกห้อง...ไอ้ลุงก้อคนช่างสงสัย..ก้อเลยลุกขึ้นไปดู..แหม..พอเปิดประตูไปเท่านั้นแหละ...เฮ้อ..ไม่เห็นมีอะไร..ก้อเลยกลับเข้ามาจะล้มตัวลงนอน...เผอิญมือลุงของเหลวแฉะ ๆ อย่างหนึ่ง..พอดึงมือขึ้นมาดู..ไอ่หย๋า...เลือดสด ๆ แดงเต็มมือลุงเลย..อารามตกใจ..ลุงขึ้นวิ่ง..ดันไปเหยียบของเหลวที่พื้นลื่นล้มอีก..หันไปดู..ว๋ายย...เลือดเต็มพื้นเลย..อ๊ากกกส์....ลุงแหกปากลั่นบังกาโล..รีบเปิดประตู..วิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำ..กะว่าจะหลบมันพ้นงั้นแหละ...หันไปหันมาเห็นอ่างล้างหน้า..เฮ้อ..ล้างหน้าซะหน่อยให้ใจเย็นลง..เราอาจตาฝาด...จึงก้มลงเปิดน้ำเอามือวักน้ำล้างหน้า..แล้วเงยขึ้นมามองกระจก...อ๊ากกกส์...นั่น ๆ ๆ..มัน...เลือดเต็มหน้าลุง...อ๊ากกกส์......หลังจากตะลึงอยู่พักหนึ่ง...จึงค่อย ๆ สังเกต....อ้า...เลือดกำเดานี่หว่า....อ่ะโด้เอ้ย..ไอ้เราก้อนึกว่าผีหลอก...555...โถอนิจจาเลืดกำเดาไหลไม่รู้ตัว...ว้าหยดตามพื้นเต็มไปหมด...ไอ้บ้า..เราก้อนึกว่า..ผีหลอก..55555....
เรื่องของลุงก้อแค่เนี๊ยะอ่ะหลาน...อยากแจม

เล่าของเราต่อดีกว่า คิดว่าหมดแล้วช่ายมั้ย
ยังคะยัง รุ่งขึ้น เราก็มาคุยกับเพื่อนๆที่หอเรื่องนี้ แล้วก็วิเคราะห็กันไปต่างๆนาๆว่าเป็นเพราะอะไร ก็มีอยู่คนหนึ่งบอกว่าสงสัยจะเป็นเจ้าที่ เพราะเคยมีรุ่ยฃนพี่เล่าให้ฟังว่าที่นี่เจ้าที่แรง
ไอ้เพื่อนรูมเมทของอิชั้นดันโพล่งมาว่า " แรงแค่ไหนหว่า"....คุยๆๆๆ เรื่องอื่นต่อไปก็ลืมๆกันไป
ตกกลางคืนฝนตกหนัก ....ห้องที่เราอยู่ อยู่มุมอีบสุดของบ้าน (ทางเดินเล็กๆติดบันไดข้างหน้าเป็นห้องน้ำ ) เราก็ล้มตัวลงนอนกัน เสียงฝนตกลมัพหวือๆ
แล้วเสียงประตูห้องก็สั่นโครมครามเหมือนลมพัดอยู่หน้าห้อง เรากับรูมเทมองหน้ากันแล้วก็...คลุมโปงสวดมนต์นอน.....ฮือๆๆๆรูมเมทครายหว่าบอกบอนจิงๆ รุ่งเช้าก็ย้ายไปนอนห้องเพื่อนกันล่ะคะ จุดธูปจุดเทียนไหว้เจ้าที่กันทั้งบ้าน หลังจากนั้นไม่ว่าฝนตกแค่ไหนประตูห้องเราก็ไม่เคยดังเหมือนวันนั้นอีกเลย
(สำหรับน้องๆที่อยู่ลาดกระบัง หอนี้อยู่หมู่บ้านรุ่งอรุณค่า...หอไหนไม่บอก...เหอๆๆ)

555 ตาหลกดี..ละม่อม..จ๋า...ตาหลกดี..เล่าอีก...อีหมาเอ้ย...ลุงชอบ..เรื่องขำขันอย่างนี้อ่ะ..5555..เอิ้กส์ ๆ.....ว่าง ๆ ลุงจะไปหาที่น้องนะอีหนู..555