เรื่องนี้ เพื่อนผมเล่ามาอีกที เป็นเรื่องสั้นๆ ที่ผมพอจะจับเค้าใจความมา
จึงไม่รู้จะร่ายยาวๆยังไง
ผู้ชายคนหนึ่ง เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ จนเสียชีวิต
ญาติๆจึงนำศพไปตั้งบำเพ็ญกุศล ที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง
ในคืนที่สาม ( ที่เขาว่ากันว่าผีจะเฮี้ยน ) แขกเหรื่อก็มา
ร่วมบำเพ็ญกุศลตามปกติ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งไม่รู้จักกันกับผู้ตาย
มาร่วมงานด้วย ซึ่งเขามาเป็นเพื่อนญาติเขา
ขณะที่พระสวดเสร็จ ก็จะมีการเสิร์ฟอาหารให้แขกเหรื่อ
เขาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่ง คอยเอาลิ้นไปแตะตามจานอาหารทุกจาน
น้ำทุกแก้ว และก็สงสัยว่า ทำไมคนอื่นไม่ว่าอะไร และเขาก็ปฏิเสธ
ที่จะทานอาหารในงานนั้น
ก่อนที่เขาและญาติจะกลับ ก็ไปไหว้ศพ เขาก็ต้องตะลึง เพราะว่า
ผู้ชายที่เอาลิ้นแตะอาหารที่เขาเห็น หน้าตาเหมือนกับคนในรูป
ที่ตั้งหน้าโลงศพเป๊ะเลย
จากนั้น เขาก็ไม่กินอาหารในงานศพอีกเลยครับ
ฟังหูไว้หูนะครับ เรื่องนี้
เพื่อนผมทิ้งท้ายว่า ลองสังเกตดูละกันว่า อาหารในงานศพส่วนใหญ่
จะมีรสชาติจืดชืด ก็เพราะว่าผีมา

น่าจะเก็บไว้เล่าในตีสิบนะ บรื้วววส์ แค่พูดถึงวิทวัสก้อขนลุกแล้ว

อึ๋ย...(^ ^)!!!....

ตกลงว่าเรื่องที่เล่าเนี่ยน่ากลัว หรือคุณวิทวัสแกน่ากลัวล่ะ คุณกลั๊กแฟนม่ายรัว

กัวแย้ว เล่าไรน่ากัว ดีนะที่อ่านกลางวัน

ขนลุกเหมือนกันครับ ปรื้ออออออ แต่ข้อสังเกตผมไม่เห็นจริงด้วยครับ ผมกลับว่ากับข้าวงานศพอร่อยเสียอีก อันนี้พูดจริง ๆ นะครับอร่อยจริง ๆ เพียงแต่เข้าไปในงานใครจะมีกะใจกินอย่างน่าเอร็ดอร่อยเท่านั้นน่าเกลียดตาย ส่วนคนไม่ชินบรรยากาศเลยกินไม่ลงกันเท่านั้นเอง เพราะเห็นบรรยากาศการกินแต่ละคนกินแล้วเซ็งก่อนกินซะอีก

เค้ามีฝาแฝดอ๊ะเปล่า ...... อย่าไปคิดให้มันน่ากลัวสิ

ก็เค้ามัวแต่เศร้ากัน จะเอาเวลาที่ไหนมากินล่ะ

เห็นด้วยกับคุณการ์ตูนกับข้าวงานศพผมว่าอะหร่อยกว่าร้านข้างนอกอีก