คำว่า "รู้จักพอ" เพื่อน ๆ มีความเห็นอย่างไรบ้าง

รู้จักใจ
รู้จักตัวเอง
รู้จักอย่างถ่องแท้
รู้จักทำให้ได้อย่างที่ใจคิด
...................
จักไม่โกหกตัวเอง
จักไม่เห็นตามสิ่งที่ใครบอกว่าดีคือสิ่งที่ดี
จักถือความอยากของตัวเองเป็นจุดมุ่งหมาย
จักไม่ยึดความอยากของตัวเองจนไม่นึกถึงใคร
............................
พอเพียงกับสิ่งที่เป็นตัวเอง
พอใจที่จะทำในวิถีของตัวเอง
พอเหมาะพอควรไม่เกินเลยนอกเหนือ
พอดีและไม่ล่วงล้ำความเชื่อของใครที่ไม่ตรงกับเรา

(ขอความเห็นแค่จากเพื่อนๆ หรอพี่ต้าหลิน บังเอิญน้องแอลหากระทู้ตอบอยู่อ่ะ เลยขออนุญาตทำเกิน"รู้จักพอ"หน่อยนะฮับ อิอิ)

ความ(มั่ง)มีทำให้พอไม่ได้ แต่ความพอทำให้(มั่ง)มีได้

อันที่จริง..ถ้าตอบด้วยใจตัวเองก็คงจะดี....
แต่คิดว่าถ้าลอกเขามาน่าจะง่าย เอ๊ย..น่าจะ(พอ)ดีกว่า

ครั้งแรกที่อ่านประโยคนี้จากบทละคร
"ราโชมอน" ของ หม่อมคึกฤทธิ์
ก็เกิดความรู้สึก "รู้จักพอ"..ทันที
ทั้งพอใจ...และเพียงพอในชีวิต

ข้อความมีอยู่ว่า
"คนเรามันก็ดีบ้างชั่วบ้าง แต่มันไม่สำคัญอะไรหรอก
ข้าเคยเห็นรูปเขียนรูปหนึ่ง เขาเขียนเป็นรูป
คนกำลังโหนเชือกอยู่ที่หน้าผาสูง บนยอดหน้าผา
(เดินเข้าไปตบหลังคนตัดฟืน)
มีสัตว์ร้ายคอยอยู่ ถ้าร่วงลงมาจระเข้มันก็กินเสียอีก
ส่วนไอ้เชือกที่ใช้โหนอยู่นั้น
เขาเขียนหนูกำลังกัดมันอยู่สองตัว
หนูตัวหนึ่งสีขาว หมายถึงกลางวัน
หนูอีกตัวหนึ่งสีดำ หมายถึงกลางคืน
หนูสองตัวนั้นมันกัดเชือกอยู่เรื่อยๆ
ชีวิตคนเรามันก็แค่นั้นแหละเพื่อน
อย่ามามัวเถียงกันว่า ใครผิดใครถูกให้มันเสียเวลาเลย
เวลาที่เราจะโหนเชือกอยู่ได้ มันก็มีไม่มากมายอะไรนัก
.................................................(คนทำช้อง)"

ผมอ่านสามเกลอมามากแย้ว
แต่เห็นสามเกลอตอนใหม่ๆ อยากอ่านอีก
อันนี้เรียกว่ารู้จักพออะเป่า พี่ต้าหลิน

พูดถึงเรื่องคนโหนเชือกก็นึกขึ้นได้

ซวยซ้ำไปเที่ยวภูกระดึง ตอนเช้าก็ออกไปเดินเล่นบริเวณหน้าผา บังเอิญก้าวพลาดตกลงไปข้างล่าง โชคดีที่เขามือไวคว้าเถาวัลย์เส้นหนึ่งเอาไว้ได้ แต่เขาก็ต้องห้อยอยู่อย่างนั้นเพราะไม่มีที่ให้ปีนกลับขึ้นไป ดังนั้นซวยซ้ำจึงร้องตะโกนให้คนช่วย "ช่วยด้วย ช่วยด้วย มีใครอยู่ข้างบนมั้ย ช่วยผมที"

ทันใดนั้นซวยซ้ำก็ได้ยินเสียงอันเปี่ยมไปด้วยความเมตตาดังลงมาจาฟากฟ้า
"ลูกเอ๋ย นี่พระเจ้าที่เจ้านับถืออยู่ ได้มาช่วยเจ้าแล้ว ข้าอยากถามเจ้าว่า เจ้าเชื่อมั่นและศรัทธาในข้าจริงหรือไม่?"

ซวยซ้ำร้องลั่น "โอ พระเป็นเจ้า ข้าพระองค์ เชื่อและศรัทธาในพระองค์ตลอดเวลา"

พระเจ้า "ถ้าเจ้าเชื่อมั่นในข้าแล้ว เจ้าจะปลอดภัย ดังนั้นข้าขอสั่งให้เจ้าปล่อยมือ"

ซวยซ้ำนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วก็ร้องตะโกนว่า "มีใครอีกมั้ย ข้างบนนั่นน่ะ ช่วยผมด้วย"

ถ้าจะให้รู้จักพอ..

บอกใจตัวเองให้สั่งสิคะ