ช่วงนี้มีกระทู้เกี่ยวกับสุราๆๆ และสุรากันใหญ่
ก็เลยคัดลอกข้อเขียนของ"โก้วเล้ว" มังกรโบราณผู้รักสุรายิ่งกว่าชีวิตตนเองมาแทนการร่วมดื่มสักจอก...กันเปย

วันหนึ่ง หนีควัง ถามข้าพเจ้า "ในโลกนี้มีของเหลวที่ล้ำค่าที่สุดอยู่สองอย่าง อย่างหนึ่งคือ สุรา อีกอย่างคืออะไร"
"น้ำ " ข้าพเจ้าตอบ
หนีควังเอ่ยชม "ถูกต้อง ผมถามมาหลายคน มีเพียงคุณที่ตอบได้ถูก"
ความจริงแล้วข้าพเจ้าผิดอย่างมหันต์ น้ำเป็นสิ่งจำเป็น เป็นสิ่งที่มิอาจขาดไป ไม่มีน้ำ มนุษย์จะต้องตาย
แต่ก็ไม่สามารถใช้คำว่า"ล้ำค่า" มาอุปมาเปรียบเทียบกับน้ำ
ก็เหมือนกับที่มีคนถามอย่างนี้ "ในโลกนี้มีวัตถุที่ล้ำค่าอยู่สองอย่าง อย่างหนึ่งคือเพชร อย่างหนึ่งคืออะไร"
ข้าพเจ้าย่อมไม่อาจตอบว่า "ข้าว" อย่างแน่นอน
และข้าพเจ้าก็ไม่สามารถจะบอกเขาว่า "สิ่งล้ำค่าที่สุดไม่ใช่เพชร แต่คือยูเรเนียม"

เพราะว่าเราคือมนุษย์ มนุษย์ธรรมดา มีทัศนคติอย่างธรรมดา มีอารมณ์ความรู้สึกอย่างธรรมดา
ในความนึกคิดของพวกเรา "ล้ำค่า" และ "จำเป็น" คือสิ่งที่ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง กระทั่งคำว่า "มูลค่า" ก็ไม่เหมือนกัน

ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า ข้าพเจ้าตอบคำถามนี้ผิด ที่จริงแล้วไม่ใช่ข้าพเจ้าที่ผิด เป็นหนีควังที่ถามผิด
เพราะว่าบนโลกใบนี้ มีของเหลวที่ล้ำค่าอยู่เพียงชนิดเดียว ของเหลวนี้คือ "สุรา"
เพราะว่ามีสุราเท่านั้นที่สามารถทำให้คนลืมเรื่องที่เขาไม่ควรคิดถึง
และสิ่งที่น่าเศร้าที่สุดของมนุษย์ก็คิอ เขามักชอบคิดถึง เรื่องที่ไม่ควรจะคิดถึง

นอกเสียจากความตาย มีเพียงสุราเท่านั้น ที่สามารถทำให้คนลืมเรื่องบางเรื่องได้
____ตายช่างล้ำค่า มีเพียงครั้งเดียว ไม่มีครั้งทีสองอย่างแน่นอน

(จากเดียวดายใต้เงาจันทร์...แปลโดย เรืองรอง รุ่งรัศมี)

ฮื่อ..มิน่าเล่า ข้าฯ ถึงชื่นชมและดื่มด่ำกับสุราผสมน้ำยิ่งนัก..สุราทิพย์เปรียบได้กับความปีติหรรษาอันหอมหวาน ไม่ว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดมิเคยลืมรสอันเป็นทิพยะของมัน เอ้า..กัมปายยย หุหุหุหุ

โหล้ำลึกจัง
แล้วน้ำอะไรช่วยให้จำบ้างคะ
จะได้ไม่เบลอบ่อยๆอ้ะ