อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยเลยมาให้อ่านกัน
copy มาจากเฉลิมไทยครับ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆครับ
เพื่อนผมเคยเล่าให้ฟังว่า สักประมาณ 20 ปีที่แล้ว
ขณะที่เขากำลังเดินดูหนังสือในร้านหนังสือดวงกมล สยามแสควร์
ก็มีนิสิตหญิงจุฬา สองสามคน เดินเข้ามาในร้าน นิสิตคนหนึ่งใบหน้า สวย คม
จัดว่าสวยน่ารัก แต่ใบหน้าดูคุ้นเหลือเกิน ทันใด เขาก็เห็นคนเริ่ม ไหว้บ้าง
ค้อมศรีษะบ้าง ให้แก่ นิสิตคนนั้น แต่ก็มี
เสียงเอ่ยขึ้นมาอย่างเกรงใจจากนิสิตคนนั้นว่า
"ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ วันนี้เป็นนิสิต มาหาซื้อหนังสือ เชิญทุกท่านตามสบายค่ะ" ทุกคำที่เอ่ย
จะมีคำว่า "ค่ะ" ตลอด แล้วก็หันไปยิ้มแบบเขิน ๆ กับ เพื่อนทีมาด้วย กริยาช่างงามน่ารักเหลือเกิน เพื่อนผมย้ำ
ทันใดนิสิตกลุ่มนั้น ก็หันไปเห็นผู้อาวุโสท่านหนึ่งกำลังเดินดูหนังสืออยู่ในร้านเหมือนกัน
จึงเดินเข้าไปหา พร้อมยกมือไหว้ผู้อาวุโสท่านนั้น รวมทั้งนิสิต
ใบหน้าสวยคม คนนั้นซึ่งเป็นผู้เอ่ยทักท่านอาวุโสท่านนั้น "สวัสดี ค่ะ อาจารย์
มาหาซื้อหนังสือเหรอค่ะ" ทันใด ท่านอาวุโสก็สะดุ้ง กำลังจะก้ม
และย่อตัวลงในท่าทำความเคารพ แต่ความที่อยู่ในวัยชรา
จึงไม่ค่อยถนัด พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า "อ้าว องค์หญิง กระหม่อมมาหาซื้อหนังสือ พะยะค่ะ"
ในตอนนั้นเพื่อนผม ก็ตื่นจากภวังค์ และเริ่มจำได้ นิสิตท่านนั้นก็คือ สมเด็จพระเทพฯ นั่นเอง
ในตอนนั้น พระเทพ ก็ทรงเข้ามาประคอง อาจารย์ ท่านนั้น
พร้อมกับตรัสกับอาจาาย์ท่านนั้นว่า "ไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์ หนูกับเพื่อน มาหาซื้อหนังสือเหมือนกัน ค่ะ"
เพื่อนผม บอกว่า ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขารักและเทอดทูนเจ้าหญิง องค์น้อย ในขณะนั้น เป็นต้นมา
ความที่ท่านไม่ทรงถือพระองค์ เป็นมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ และดำเนินมาตลอดปรากฏการณ์
ที่เพื่อผมเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องปกติของพระองค์ท่าน
ผมเคยไปนั่งทานข้าวต้ม ผักบุ้งลอยฟ้า ที่พิษณุโลก ก็ต้องตะลึง
เมื่อเห็นรูป พระองค์ ทรงสนุกกับการถือจานรับผักบุ้ง บนหลังคารถ
เด็กที่ร้านเล่าว่า พระองค์ไม่ถือพระองค์เลย ตรัสล้อเล่นกับเด็กเสิร์ฟด้วย
และทรงเสวยกับชามข้าวต้มของร้าน ไม่ได้พิเศษจากลูกค้าคนอื่น
ทรงประทับบนเก้าอื้ทั่ว ๆ ไปในร้าน นึกถึงพระองค์ทีไร ก็รู้สึกตื้นตันทุกที
เจ้าฟ้าหญิงของประชาชนที่แท้จริง
ขอจงทรงพระเจริญ พะยะค่ะ
โดยคุณ : ลุงเชย -
[ 10 เม.ย. 2544 , 16:34:55 น. ]
|
