ผมสงสัยว่าถ้าคำว่า เชย นั้นมาจากชื่อของลุงเชย แล้วคำว่า ชมเชย ล่ะครับ มีส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม หรือเป็นแค่คำซ้อนเสียงธรรมดาๆครับ

อือ ผมเดาว่าชมเชยนั้นมีอยู่ก่อนแล้วนะครับ ส่วนคำว่าเชย นี้เอามาจากชื่อของลุงเชย คนเลยคิดว่า เชย = เปิ่น

นักภาษาศาสตร์ช่วยตอบหน่อยนะ

สงสัยต้องให้จารย์แม่มาตอบ

ICQ : 21526438

คำว่า "เชย" มีความหมายใน sense เกี่ยวกับความไม่ทันสมัย เป็นผลให้เกิดความไม่รู้เท่าทันวิทยาการใหม่ๆ หรือเหตุการณ์ใหม่ๆ ในบางเรื่อง และเป็นที่มาของความเปิ่น (ซึ่งคำศัพท์คำนี้ นำมาจากลักษณะของลุงเชยในสามเกลอนี่แหละ) ส่วนคำว่า "ชมเชย" น่าจะเป็นคำซ้อนธรรมดา เนื่องจากภาษาไทย เป็นภาษาที่มีลักษณะของการซ้อนเสียงเพื่อให้เกิดคำที่มีความสละสลวยในภาษาเป็นปกติอยู่แล้ว ส่วนจะเรียกว่าคำซ้อนอะไร อันนี้ก็ต้องขอประทานโทษที่จำไม่ได้จริงๆ เพราะว่ามีศัพท์เฉพาะหลายอย่างเหลือเกิน จำได้แต่คำซ้ำน่ะ เช่น คำซ้ำอุจารณวิลาส เป็นการซ้ำคำแบบที่เห็นในคำพูดของคนบ้าในสามเกลอบางคำ เช่น บันดงบันได ฝังสงฝังเสา หรือ นิทานนิเทิน เป็นต้น ก็อย่าฟ้องครูแล้วกันนะ นะ นะ
ตอบซะยาวเลย แต่ไม่ค่อยตรงคำถาม ยังไงก็รบกวนนักภาษาศาสตร์ตัวจริงมาตอบให้กระจ่างหน่อยนะ

ขอมองต่างมุมครับ
ผมไม่ถือว่า เชย ใน ชมเชย เป็นคำซ้ำลักษณะอุจจารณวิลาสดังที่คุณนักภาษาฯ ว่า (เห็นบางตำราเรียกอุทานเสริมบท) อย่าง บันดงบันได นิทานนิเทิน น่ะใช่ บันดงไม่มีความหมาย (ยกเว้นว่าจะเถียงว่าเป็นชื่อเมืองในชวา... แต่คนพูดก็ไม่รู้หรอกครับว่าเผอิญมีเมืองชื่อนี้จริงๆ) และนิเทินก็ไม่มีความหมาย แต่ เชย มีความหมายของมันเองอยู่แล้วครับ ที่ไม่ใช่แปลว่าเปิ่นด้วย นั่นเป็นความหมายสมัยหลัง
เชย แปลว่าช้อนขึ้นมา ยกขึ้นมา (เพื่อจะชมดูใกล้ๆ) ก็ได้ "เชยคางขึ้นมาชม (ใบหน้าเธอ)" คำว่าเชยก็มีความหมาย เป็นกริยา และความหมายในกรณีนี้เสริมกริยา ชม เสียด้วย
พจนานุกรมราชบัณฑิตฯ ฉบับปัจจุบันยังเก็บคำนี้ไว้หรือไม่ก็ไม่ทราบ แต่ฉบับปี 2496 เก็บคำว่า เชย ในความหมายเดิมไว้ว่า สัมผัสเบาๆ ด้วยความเอ็นดูหรือรักใคร่/ ช้อนขึ้นเบาๆ ด้วยความเอ็นดูรักใคร่ เช่น เชยแก้ม เชยคาง/ โปรยลงมาชั่วคราว (สำหรับฝน) /พัดมาเฉื่อยๆ (สำหรับลม) และให้ความหมายของ เชยชม ว่า จับต้องดู สรรเสริญ ยกย่อง เล้าโลม จูบกอด ครับ

ขอบคุณคุณอภิรัตน์มากเลยอ่ะ แต่อยากจะเรียนว่า ไม่ได้บอกว่า "ชมเชย" เป็นคำซ้ำอุจารณวิลาสนี่นา ลองอ่านดูดีๆ อีกทีได้ไหม นะ นะ เราแค่บอกว่าเราจำคำซ้อนลักษณะนี้ไม่ได้ว่าเรียกว่าอะไร จำได้แต่ลักษณะคำซ้ำที่ยกตัวอย่างไว้ ว่าเรียกว่าคำซ้ำ อุจารณวิลาสตะหาก คำซ้ำ กะ คำซ้อน มันคนละเรื่องกันอยู่แล้วนี่นา : D

ครับ ครับ รับทราบครับ
ในคำตอบของคุณอันเดิม คุณนักภาษาฯ ก็เขียนได้ไม่ค่อยตรงกับคำถามจริงๆ อย่างที่คุณเขียนไว้เองแหละครับ ผมเลยเข้าใจผิด ขออภัย