เคยมีบ้างมั้ยครับ สามเกลอตอนที่ไม่ตลก ในความคิดของผมนั้น บางครั้ง ถ้าอ่านติด ๆ กันหลายเล่มในระยะเวลาที่ใกล้ ๆ กัน บางทีจะรู้สึกว่ามุขซ้ำ หรือไม่ก็การเดินเรื่องจะอืดไปนิด (คิดไปเองคนเดียวหรือเปล่า ไม่แน่ใจ) แต่ก็เข้าใจได้ว่า ทุกสิ่งบนโลกนี้ไม่มีคำว่า Perfect แต่โดยรวมแล้ว สามเกลอก็ถือเป็นหนังสือที่ตลกที่สุด ถ้าเทียบกับหนังสืออื่น ๆ ในท้องตลาด บางครั้งอ่านแล้วถึงกับ ว่าเสียงอหาย (- - ตามสำนวนในเรื่อง) แต่บางครั้งก็เพียงแต่หัวเราะหึ ๆ ซึ่งก็นับว่าดีมากแล้วหละครับ ชีวิตมีความสุขขึ้นเยอะ เพราะถ้าอ่านแล้ว เกิดอาการ ปากแบะ ตาถลน (-- ตามสำนวนในเรื่องอีกเช่นกัน) ก็คงจะเลิกอ่านไปนานแล้วหละครับ

ICQ : 11039250

ผมไม่ชอบตอนที่เกี่ยวกับคาวบอยหรือตะวันตกอะไรทำนองนี้ละครับ รู้สึกมุขซ้ำไปหน่อย แต่อ่านแก้เครียดก็ OK นะครับ

แนวเรื่อง ไม่ใช่ความสำคัญในการอ่านสามเกลอของผมเลยครับ ที่ติดใจคือมุขตลกมากว่า เหมือนเราดูตลกสักคณะนึงน่ะ มันก็มุขเดิมๆ เหมือนคณะอื่นล่ะ แต่ถ้าคณะนี้เอามาพูด จะรู้สึกขำกว่า เป็นเพราะความรู้สึกส่วนตัวมั้งครับ

ICQ : 21526438

ต้องยอมรับว่าหนังสือเขียนมามากกว่า
พันตอน บางทีคนเขียนก็อาจลืมใช้มุขเดิม
มาใช้บ้างก็ได้ โดยเฉพาะชุดที่พิมพ์
ประมาณปี พ.ศ. 2505-2511 จะเริ่มกร่อย
ไปบ้าง เนื่องจากสภาพของผู้เขียนที่เริ่มมี
ปัญหาสุขภาพ ทำให้จินตนการอาจไม่
ดีเหมือนสมัยหนุ่มๆ แต่รวมความแล้ว
สามเกลอ ยังเป็นหนังสือที่ผมหยิบอ่าน
มาแล้วยังสามารถหัวเราะได้กับมุขเดิมๆ
โดยไม่เบื่อ

ถ้าถามว่าตอนที่ไม่ตลกสำหรับสามเกลอก็คงบอกได้ว่าหายาก แต่ถ้าอ่านแล้วไม่สบายใจก็น่าจะเป็นตอนที่เกี่ยวกับสงครามอินโดจีน(รวมไปถึงการแสดงท่าทีเป็นพันธมิตรกับญี่ปุ่นในช่วงสงครามมหาเอเชียบูรพาด้วย) เพราะเป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยดีกับประวัติศาสตร์ไทยยุคใหม่ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนนี้ผมชอบตอนที่เกี่ยวกับสงคราม-การสู้รบมาก ความรู้สึกที่ว่านี้มาสะกิดใจผมก็เมื่อเรียนหนังสือมากขึ้น แล้วทราบดีว่าลุง ป. เขียนเรื่องชุดดังกล่าวห่างไกลประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงมากเกินไป เพราะฉะนั้น ถึงจะเป็นเรื่องตลก...ผมก็ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่ได้ ว่าก็ว่าเถอะ! ผมสะท้อนใจกับสังคมการเมืองไทยตั้งแต่ช่วงนั้นถึงปัจจุบันนี้อย่างพูดไม่ออก-บอกไม่ถูกจริง ๆ

ถ้าถามว่าตอนที่ไม่ตลกสำหรับสามเกลอก็คงบอกได้ว่าหายาก แต่ถ้าอ่านแล้วไม่สบายใจก็น่าจะเป็นตอนที่เกี่ยวกับสงครามอินโดจีน(รวมไปถึงการแสดงท่าทีเป็นพันธมิตรกับญี่ปุ่นในช่วงสงครามมหาเอเชียบูรพาด้วย) เพราะเป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยดีกับประวัติศาสตร์ไทยยุคใหม่ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนนี้ผมชอบตอนที่เกี่ยวกับสงคราม-การสู้รบมาก ความรู้สึกที่ว่านี้มาสะกิดใจผมก็เมื่อเรียนหนังสือมากขึ้น แล้วทราบดีว่าลุง ป. เขียนเรื่องชุดดังกล่าวห่างไกลประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงมากเกินไป เพราะฉะนั้น ถึงจะเป็นเรื่องตลก...ผมก็ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่ได้ ว่าก็ว่าเถอะ! ผมสะท้อนใจกับสังคมการเมืองไทยตั้งแต่ช่วงนั้นถึงปัจจุบันนี้อย่างพูดไม่ออก-บอกไม่ถูกจริง ๆ

ประวัติศาสตร์นี่ อย่าไปยึดมั่นมากครับ มันอยู่ที่ว่าใครเป็นคนเขียน และมุมมองของใคร ใครผิดใครถูกยากจะตัดสินครับ

ICQ : 21526438

ก็จริงอย่างที่พี่ ble3d ว่า.... แต่โดยรวมแล้วผมก็ยังเข้าใจลุง ป. นะว่าไม่ตั้งใจให้เป็นการบิดเบือนอะไรหรอก เพราะผมยังได้แง่มุมทางสังคม-การเมืองที่น่าสนใจจากลุง ป. มากมายและเป็นประโยชน์จริง ๆ ไม่เชื่อลองไปดูเรื่อง "ตรวจราชการ" สิเพื่อน ๆ สนุกสะใจจริง ๆ

ตอนที่ไม่สนุกเหรอคะ
คิดว่าเป็นตอนเที่ยวอเมริกาประมาณเนี้ย
ไม่ใช่ไม่สนุกแต่อ่านแล้วเหลือเชื่อที่ไปพบคนไทยได้ทุกที่น่ะค่ะ
พูดภาษาไทยตลอดเลย

ที่เคยอ่านมากกที่สุดคือในชุดวัยหนุ่ม ตอนแรกๆสนุกมากทำให้กิมหงวน และเจ้าคุณปัจจนึกกลายเป็นขวัญใจทันที แต่ในชุดวันหนุ่มเล่มหลังๆ กิมหงวนไม่ค่อยตลกเลย แม้แต่ในหนังสือก็ยังพูดไว้เลย เช่นตอนที่เจ้าคุณประสิทธิ์ และเจ้าคุณปัจนึกพูดกันเลยในเล่มหลังๆว่า "เดี๋ยวนี้กิมหงวนดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ไม่ค่อยทะลึ่งตึงตังเหมือนเมื่อก่อน" ในขณะที่ตัวนิกรกลับมีบทบาทมากที่สุด แต่โดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบมุขตลกของนิกรจึงทำให้รู้สึกว่าสามเกลอชุดวัยหนุ่มนั้นไม่ค่อยชอบเล่มหลังๆซักเท่าไร ส่วนชุดวัยอื่นนั้นได้อ่านไม่กี่เล่ม แต่ยังไม่มีเล่มไหนที่รู้สึกตลกเลย

ชุดที่เขียนในยุคหลังๆเนี่ยครับ ไม่ค่อยตลกเท่าไหร่ สู้สมัยที่มีแค่สี่เกลอไม่ได้